Reaktywne zmiany w trzustce u dziecka: etapy rozwoju, metody leczenia

Z roku na rok rośnie liczba osób cierpiących na choroby przewodu pokarmowego. Według statystyk co 3 osoby mają problemy z układem pokarmowym. Niestety ta statystyka obejmuje również dzieci. Często cierpi trzustka. Ten ważny organ jest „odpowiedzialny” za produkcję insuliny i wydzielanie płynu trzustkowego, który jest niezbędny do prawidłowego trawienia.

Zmiany reaktywne w trzustce są często diagnozowane u dzieci i młodzieży. Problem polega na tym, że ta konkretna kategoria bardzo lubi „śmieciowe” jedzenie, takie jak krakersy, frytki, napoje gazowane i tak dalej. Jednak zmiany reaktywne nie zawsze są wynikiem naruszenia diety. Czasami pojawiają się na tle antybiotykoterapii, innych patologii przewodu pokarmowego, a także uszkodzeń narządów zlokalizowanych w jamie brzusznej.

Każda usterka w układzie pokarmowym jest już patologią. Ważne jest, aby wiedzieć, kiedy jest to tylko niewielkie odchylenie od normy i kiedy wymagana jest interwencja medyczna. Jeśli dziecko zaczyna skarżyć się na ból po lewej stronie lub w nadbrzuszu, konieczne jest pokazanie tego lekarzowi prowadzącemu.

Zmiany reaktywne w trzustce

Reaktywne zmiany w trzustce są „wskaźnikiem”, który wskazuje na obecność innej choroby. Ale towarzyszą im również nieprzyjemne objawy. Trzustka powiększa się, puchnie. Wszystko to towarzyszy dość wyraźnemu zespołowi bólowemu, nudnościom, wymiotom. Jednak coraz częściej taka patologia jest całkowicie bezobjawowa - jej obecność wykrywa się podczas diagnostyki ultrasonograficznej.

Wideo: Problemy z żółcią i trzustką

Główne powody, które prowokują pojawienie się zmian reaktywnych:

• predyspozycje na poziomie genetycznym, często patologia jest dziedziczna;
• Reakcja alergiczna;
• zatrucie pokarmowe;
• nieprawidłowe działanie trzustki, które doprowadziło do naruszenia uwalniania enzymów, częściej ten stan obserwuje się z powodu anomalii w budowie narządu (wrodzonego);
• częste przeziębienia i choroby o charakterze zakaźnym, czasami wystarczy małe dziecko po prostu przeziębić się, aby zaczęły pojawiać się reaktywne zmiany w trzustce;
• długotrwałe stosowanie silnych środków przeciwbakteryjnych;
• regularne stosowanie „szkodliwych” produktów spożywczych – słodzików, krakersów, wzmacniaczy smaku, chipsów, wody gazowanej i innych;
• choroby przewodu pokarmowego: zapalenie żołądka, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wątroby, YABZH, zapalenie okrężnicy i inni.

Traumatyzacja narządów zlokalizowanych w jamie brzusznej może również wywoływać zmiany reaktywne. Może się to zdarzyć w wyniku uderzenia w brzuch lub upadku dziecka. Z tego powodu zaleca się, aby po urazie udać się na badanie do lekarza prowadzącego.

Etapy rozwoju zmian w trzustce

Aby lekarz mógł postawić dokładną diagnozę, nie wystarczy, aby wykorzystał tylko dane diagnostyki ultrasonograficznej. Ale ta technika instrumentalna umożliwia ustalenie rodzaju zmian w gruczole, co jest bardzo ważnym kryterium diagnostycznym.

W sumie istnieją 3 etapy rozwoju patologii:

1. Drobne rozproszone zmiany w miąższu. Sugeruje to, że zmiany dotyczyły całego narządu, a nie tylko jego określonej części. Rozkład jest równy. Podczas diagnozy określa się niewielką zmianę echogeniczności. Sam gruczoł wygląda na nieco lżejszy niż zwykle. Takim zmianom nie towarzyszą ciężkie objawy i nie wpływają na jakość życia. Pacjent nie martwi się niczym.
2. Umiarkowane rozproszone zmiany. Zmienia się gęstość echa gruczołu - wzrasta we wszystkich parametrach. Struktura narządu jest niejednorodna, nieco lżejsza niż powinna. Stanowi temu towarzyszą pewne objawy - dyskomfort, nudności, niewielki ból w okolicy nadbrzusza.
3. Wyraźne zmiany rozproszone. Obraz ultrasonograficzny jest bardzo jasny - cały gruczoł jest hiperechogeniczny, znacznie jaśniejszy niż powinien, z zaznaczonymi białymi obszarami echo-pozytywnymi. Ich obecność wskazuje, że w zaatakowanym narządzie powstały blizny i strefy zwłóknienia. Obraz kliniczny jest bardzo wyraźny. Dziecko staje się apatyczne, apatyczne, kapryśne. Tracić na wadze. Towarzyszą temu objawy zaburzeń przewodu pokarmowego – pojawiają się nudności, wymioty, bóle brzucha, zmiany stolca.

Aby potwierdzić obecność patologii, dziecko będzie musiało również przejść diagnostykę laboratoryjną. Na podstawie uzyskanych danych lekarz postawi dokładną diagnozę i będzie w stanie wskazać przyczynę, która wywołała rozwój reaktywnych zmian w trzustce.

Objawy ze zmianami reaktywnymi

Pośrednie objawy obecności zmian reaktywnych w narządzie są bardzo podobne do objawów wielu chorób przewodu pokarmowego. U niemowląt trudniej jest określić obecność stanu patologicznego, ponieważ nie może powiedzieć, co go boli lub przeszkadza. Takie dzieci są ospałe, kapryśne, płaczą i tracą apetyt.

U starszych dzieci obraz kliniczny przedstawia się następująco:

• bolesne odczucia w górnej części brzucha;
• nudności i wymioty, po tym, jak dziecko wymiotuje, nie staje się dla niego łatwiejsze;
• wzdęcia;
• skóra staje się żółtaczka;
• zmienia się kolor wydzielin biologicznych - mocz staje się ciemniejszy, a kał jasny;
• temperatura ciała wzrasta do 38-38,5°C;
• język pokryty jest białą lub żółtawą powłoką;
• biegunka, konsystencja kału jest wodnista, ale jeśli zmiany reaktywne występują od dłuższego czasu, biegunkę można zastąpić zaparciem;
• suchość w ustach;
• regularne odbijanie;
• zmniejszony apetyt, dziecko może odmówić nawet tych pokarmów, które wcześniej bardzo kochał;
• zwiększone zmęczenie i nastroje.

W przypadku takiego obrazu klinicznego zaleca się natychmiastową wizytę w placówce medycznej. Niedopuszczalne jest angażowanie się w samodiagnozę i samoleczenie, ponieważ można jedynie wywołać pogorszenie ogólnego stanu dziecka.

Diagnostyka

Diagnostyka obejmuje zastosowanie zarówno technik instrumentalnych, jak i laboratoryjnych. Oznaki zmiany rozproszone można znaleźć na USG narządów jamy brzusznej. Normę wielkości gruczołu określa lekarz zgodnie ze specjalnymi tabelami. Są one opracowywane z uwzględnieniem kilku ważnych parametrów - wagi dziecka, jego płci i wieku. Może być potrzebne badanie CT, aby uzyskać więcej informacji o stanie trzustki.

Dodatkowe metody diagnostyczne:

• ogólne badanie krwi - pozwala określić obecność ognisk zapalnych w ciele dziecka;
• chemia krwi;
• ogólna analiza moczu;
• badanie endoskopowe dwunastnicy.

Na podstawie uzyskanych danych dokonywana jest ostateczna diagnoza, a następnie opracowywany jest najskuteczniejszy plan leczenia.

Leczenie

Leczenie patologii odbywa się jednocześnie w 3 kierunkach - eliminacja choroby podstawowej, złagodzenie nieprzyjemnych objawów i terapia dietetyczna. Zmiany początkowe i umiarkowane zwykle nie wymagają specjalnej terapii. Wszystko wraca do normy natychmiast po leczeniu głównej dolegliwości przewodu pokarmowego, która pociągnęła za sobą niewydolność funkcjonowania gruczołu.

Jeśli dziecko ma poważne zmiany rozproszone, jest pilnie hospitalizowane. Będzie w szpitalu pod stałym nadzorem lekarza prowadzącego. Do terapii zastosuj:

• leki hamujące wydzielanie kwasu żołądkowego;
• leki aktywujące proces wytwarzania enzymów;
• przeciwskurczowe, ta grupa leków jest niezbędna nie tylko do łagodzenia bólu, ale także do normalizacji odpływu soku trzustkowego;
• roztwór glukozy (głównym celem jego stosowania jest normalizacja i utrzymanie równowagi wodno-solnej na pożądanym poziomie).

Dla powrotu do zdrowia dziecka ważne jest, aby przestrzegało diety. Rodzice powinni upewnić się, że w jego menu nie ma pokarmów, które mogą wywołać zaostrzenie. Z diety są całkowicie wyłączone:

• kapusta, grzyby;
• tłuste, mączne, słone, pikantne;
• lody;
• wędliny;
• napój gazowany;
• konserwy.

Dziecko może jeść następujące pokarmy:

• chude mięso, ryby;
• herbata bez cukru;
• tłuczona owsianka;
• tłuczone ziemniaki;
• zupy warzywne;
• nabiał;
• warzywa i owoce można spożywać 7 dni po zakończeniu ostrej fazy stanu patologicznego.

Zaleca się spożywać małymi porcjami iw odstępach co najmniej 4 godzin. Jedzenie jest gotowane lub gotowane na parze. Wytrzyj je przed użyciem. Jedzenie musi być ciepłe.

Działania zapobiegawcze

Możliwe jest zapobieganie rozwojowi problemów z układem pokarmowym, jeśli dziecko ma zapewnione odpowiednie odżywianie i przestrzeganie schematu. Równie ważne jest również terminowe leczenie chorób zakaźnych i zapalnych, które mogą wywoływać rozwój reaktywnych zmian w trzustce.

Zapobieganie:

• ważne jest, aby nie przekarmiać dziecka;
• zminimalizować spożycie słodkich produktów mącznych;
• nie nadużywaj słodkich napojów gazowanych;
• zaleca się gotowanie na parze lub gotowanie;
• wyklucz krakersy, chipsy i inne szkodliwe produkty;
• zrównoważyć dietę dziecka, musi zawierać wszystkie substancje niezbędne do pełnego rozwoju organizmu dziecka;
• unikać zranień;
• nie używaj żywności, która prawie straciła ważność.

Jeśli zastosujesz się do tych prostych zaleceń, możesz zminimalizować ryzyko reaktywnych zmian w trzustce.

Przeczytaj także: Odbudowa trzustki