Narkaologia: uzależnienie od fenobarbitalu, cyklobarbitalu

Barbituromania jest jednym z typów uzależnienia od narkotyków. Ta zależność od związków zwanych barbituranami. Barbaturbacja występuje w odpowiedzi na długotrwałe stosowanie sedatywów. Ma podobne objawy i powikłania z innymi rodzajami uzależnienia. Wśród leków tej grupy szczególnie popularny był fenobarbital i cyklobarbital. Narkotyki uzależnione od tych leków w ostatnich latach stały się poważnym problemem.

Fenobarbital i cyklobarbital są substancjami leczniczymi, których głównym składnikiem jest kwas barbobursztynowy. Wpływ tego związku opiera się na hamowaniu ośrodkowego układu nerwowego pacjenta. Narkotyki oparte na kwasie barbiturowym mają działanie narkotyczne. Ich przyjęcie powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do pojawienia się senności u ludzi.

Senność jest widocznym objawem działania barbituranów. Zwykle leki te są zalecane do snu. Nie ma szczególnych korzyści z syntetycznych leków, które pomagają zasnąć.Ale w przypadku silnej nadmiernej ekspozycji lub nieudanych prób wstrząsów ze strony układu nerwowego lekarz może przepisać leki oparte na barbituranach, po uprzednim zbadaniu pacjenta.

Ostatnio medycyna stara się nie używać takich środków. Wynika to z faktu, że odbiór barbituranów, po otrzymaniu szerokiego kręgu, doprowadził do rozwoju uzależnienia człowieka od leków tego rodzaju. Dlatego współczesna medycyna proponuje stosowanie innych nieszkodliwych środków wspomagających snu, a barbiturany są klasyfikowane jako leki przeznaczone do leczenia bardzo poważnych chorób, na przykład padaczki.

Z długotrwałym stosowaniem fenobarbitalu i cyklobarbitalu rozwija się zależność, której objawy są podobne do tych, w których uzależniono od narkotyków. Podczas akcji narkotykowej człowiek jest słaby i spowolniony, jego aktywność psychiczna spowalnia. Po zakończeniu barbituranów pacjent staje się rozproszony, rozdrażniony, koncentracja jego uwagi zostaje zakłócona, odblaski są zahamowane, zmiana pisma jest zmienna, a nieprawidłowości w chodzie są możliwe.

Długotrwałe przyjmowanie tych barbituranów prowadzi do poważnego zespołu odstawiennego. Wynika to z faktu, że po utracie tabletek człowiek cierpi z powodu rozproszenia, bezsenności, szybkiego zmęczenia, poczucia niepokoju. Po kilku dniach osłabienie wzrasta, ból w jamie brzusznej jest niepokojący, wymioty, nudności i szybka utrata masy ciała. W piąty dzień po odmowie przyjęcia barbituranów drgawki konwulsyjne pojawiają się bez utraty przytomności.

Biorąc pewien czas barbiturany, aby zasnąć lepiej, po kilku dniach staje się oczywiste, że nie można już zasnąć bez tego leku. Barbiturany, jak opiaty, prowadzą do uzależnienia i osiągnięcia pożądanego efektu, za każdym razem, gdy trzeba zwiększyć dawkowanie leku coraz bardziej.

Wraz ze zlikwidowaniem takich funduszy następuje awaria.Łamanie opatrunków jest porównywane z zimnym indykiem i łamanie barbituratu - martwy czarny. Ten ostatni przejawia się nie tylko w obsesyjnej potrzebie narkotyków, niezdolności do snu i dyskomfortu, ale nawet przy silnych atakach epileptowych.

Ważne jest, aby pamiętać, że z zamków na opiaty nie umiera, ale staje się możliwe z barbituranów. Prawdopodobieństwo przedawkowania znacznie wzrasta, jeśli przyjmowane są doustnie barbiturany, ale przez iniekcję dożylną.

Najczęściej barbiturany lubią osoby skłonne do samozniszczenia. Przecież ten lek nie powoduje przyjemnych wrażeń.Podczas przyjmowania barbituranów nie ma poczucia euforii, podobnie jak w opiatach, a także nie ma efektów ubocznych spożywania alkoholu. One powodują tylko puste zapomnienie, więc są popularne wśród kontyngentów ludzi, którzy nienawidzą swojego życia i siebie samego, a wszystkie ich działania i zachowanie mają na celu zniszczenie samej możliwości myślenia i poczucia własnej wartości.

Optymistyczne jest to, że ta forma uzależnienia jest leczona. Jednak pogląd, że barbarzyństwo może być łatwo traktowane w porównaniu z innymi rodzajami uzależnienia, jest błędne. Jest to żmudna i długa praca zarówno lekarza pierwszego kontaktu, jak i samego pacjenta, dlatego należy poważnie podchodzić do problemu uzależnienia od fenobarbitalu i cyklobarbitalu.