Zaparcia u noworodka podczas karmienia piersią

Każda nowa mama potwierdzi, że jednym z najczęstszych problemów u noworodków są różne zaburzenia jelitowe - nie tylko biegunka, ale także zaparcia, gazy, kolki. W tym artykule omówimy zaparcia u noworodka podczas karmienia piersią, dowiemy się, kiedy i nie martwić się, jak często dziecko musi iść do nocnika w pierwszych miesiącach życia i jakie środki można zastosować, aby złagodzić stan zaparcie.

Kiedy naprawdę w grę wchodzą zaparcia?

Na początek musisz zrozumieć, że Twoje dziecko nie jest nikomu nic winne. Jeśli chcesz, aby szedł do nocnika dwa (lub przynajmniej raz) dziennie, to są to twoje problemy, które niestety wkrótce stają się problemami dla samego dziecka. Noworodka torturuje się rurkami gazowymi i czopkami doodbytniczymi, lewatywami, a czasem nawet wątpliwymi środkami ludowymi (na przykład wkładają do odbytu kawałek mydła), nawet nie myśląc, że ciało dziecka karmionego piersią tak dobrze trawi mleko z piersi, że po prostu nie ma co wypróżniać. Czuje się dobrze i nie potrzebuje żadnego leczenia.

Uwaga! Jednak prawdziwe zaparcia mogą nadal występować u niemowląt podczas karmienia piersią. Zdarza się to rzadko (znacznie rzadziej niż myślą matki), ale nadal trzeba wiedzieć, jak postępować w takiej sytuacji.

Cechy funkcjonowania jelit noworodka

Noworodek żywi się siarą w pierwszych dniach życia. Ale tych ostatnich to niewiele, bo z jelit dziecka wydostaje się tylko smółka (tj. mi. oryginalny kał), powstały z tego, co dziecko jadło jeszcze w łonie matki. Ten stołek jest bardzo gruby i ciemny (prawie czarny).

Ale po pewnym czasie, gdy u matki pojawia się mleko matki, zmienia się kolor kału - staje się żółtobrązowy lub żółty. Nawiasem mówiąc, czasami kał ma również zielonkawy odcień - to całkiem normalne. Zmienia się również konsystencja stolca, staje się on bardziej miękki, nabiera kremowej konsystencji.

Przez pierwsze 1,5 miesiąca dziecko karmione piersią może chodzić na nocnik 2-5 razy dziennie. Chociaż niektóre noworodki mogą to robić rzadziej, czują się świetnie. Dla jednomiesięcznego dziecka jest to jedna z opcji normy, jeśli stabilnie przybiera na wadze i normalnie oddaje mocz (około 5-6 pieluszek dziennie).

Od szóstego tygodnia życia wypróżnienia są rzadsze. Na przykład w wieku 2 miesięcy normalne jest, że noworodek robi to tylko raz dziennie. Ale są też całkiem normalne sytuacje, kiedy defekacja następuje raz na kilka dni lub nawet tygodni (zwłaszcza przy karmieniu piersią), pod warunkiem, że:

• dobrze przybiera na wadze;
• nie ma problemów z oddawaniem moczu;
• objętość jego stołka jest znacząca;
• kał nie ma zgniłego zapachu;
• dziecko dobrze sobie radzi ze zdrowiem.

Ważny! W takich przypadkach zdecydowanie odradza się zmuszanie dziecka do robienia kupy, w przeciwnym razie może pojawić się prawdziwe zaburzenie!

Wideo - Częstotliwość stolca u dziecka karmionego piersią

Objawy zatrzymania stolca u noworodków

Następujące objawy mogą wskazywać na zaparcia u dziecka:

• problemy ze snem, niepokój;
• gazy jelitowe o ostrym nieprzyjemnym zapachu;
• dziecko dużo popycha, a nawet płacze podczas wypróżnień;
• wzdęcia (dziecko przyciska do niego nogi);
• odmowa jedzenia.

Jeśli chodzi o same odchody, w tym przypadku są dość gęste.

Możliwe przyczyny zaparcia

Jest ich wiele, najczęstsze przyczyny przedstawia poniższa tabela.

Tabela. Dlaczego zaparcia występują u noworodków?

Imię, zdjęcie	Krótki opis
Dolichosigma, choroba Hirschsprunga	Przy tych patologiach zaparcia organiczne można zaobserwować prawie od urodzenia. Diagnozowaniem chorób, a także leczeniem powinien zajmować się wyłącznie wykwalifikowany lekarz.
Wczesna żywność uzupełniająca	Początkowo organizm dziecka jest w stanie trawić tylko mleko matki, a każda inna żywność może prowadzić do różnych zaburzeń. Nie należy wprowadzać żywności uzupełniającej zbyt wcześnie (tj. przed upływem dwóch do trzech miesięcy), nie jest to uzasadnione.
Niewłaściwe odżywianie matki karmiącej	Jeśli stolec dziecka jest gęsty, matka powinna zwracać większą uwagę na własne odżywianie. Należy wykluczyć wszystkie pokarmy wywołujące zaparcia (są to tłuste mięsa, banany, biały chleb, kawa i inne). Nawiasem mówiąc, zaparcia u dziecka mogą być również spowodowane lekami przyjmowanymi przez matkę (na przykład z zapalenia żołądka, leków moczopędnych).
Ostre przejście na sztuczne odżywianie	Konieczne jest stopniowe przestawianie dziecka na inny pokarm, szczególnie w pierwszych miesiącach życia.
Niedobór mleka matki	W takim przypadku organizm dziecka przyswoi sobie wszystko, co zje, co oznacza, że ​​po prostu nie będzie miał nic do wypróżnienia. Ten rodzaj zaparcia jest również znany jako „głodny”.
Przyczyny psychologiczne	Dziecko, które nagle zostanie pozbawione stałej komunikacji z matką, doświadczy silnego stresu, który objawia się na różne sposoby (m.in. zaparcia).
Za mało płynów w diecie dziecka	Nie jest to powszechne przy karmieniu piersią, ale przy karmieniu mieszanką - zwłaszcza jeśli matka zbyt gęsto ugniata mieszankę - jest powszechne.
Przyjmowanie antybiotyków	Czasami leczenie jest po prostu konieczne, ale nie można odmówić przyjmowania leków. Jednak antybiotyki zabijają nie tylko szkodliwe, ale i szkodliwe bakterie, które powodują różnego rodzaju problemy trawienne (w tym zaparcia).

Notatka! Wszystkie przyczyny, z wyjątkiem dolichosigma i choroby Hirschsprunga, wywołują zaparcia czynnościowe, w których jelita są zaburzone, ale on sam jest całkowicie zdrowy.

Należy również pamiętać, że funkcjonalne zaparcia mogą być spastyczne i atoniczne. Pierwszy jest wywoływany przez skurcze jelit, kał dziecka przypomina „kozi groszek”. Przy zaparciach atonicznych zmniejsza się napięcie jelitowe; w tym przypadku pierwsza porcja kału jest dość gęsta („kiełbasa” o dużej średnicy), a po niej pojawia się płynna masa. Niezależnie od konkretnego typu zaparcia czynnościowego wypróżnienia są trudne i bolesne, dlatego dziecko potrzebuje pilnej pomocy.

Funkcje leczenia

Przede wszystkim zaleca się zidentyfikowanie przyczyny tego stanu. Możliwe, że nie są wymagane żadne dodatkowe działania. Tak więc przy spastycznych zaparciach głaskanie miękkiego masażu brzucha jest skuteczne, ale tylko wzdłuż okrężnicy, tj. zgodnie ze wskazówkami zegara. Możesz również złagodzić stan dziecka, przyciskając go do siebie lub kładąc mu na brzuchu ciepłą pieluchę. Jelita rozluźnią się pod wpływem ciepła, dziecko uspokoi się.

Jakie leki mogę stosować?

Jeśli opisane powyżej metody nie pomogą poradzić sobie z zaparciami, wymagane będą leki. Ale wcześniej konieczne jest odwiedzenie lekarza, aby wykluczyć poważne choroby!

Najbardziej nieszkodliwe są produkty zawierające laktulozę (na przykład „Duphalac”). Dawkę leku powinien dobrać lekarz, biorąc pod uwagę wiek i wagę dziecka. Ten lek nie powoduje uzależnienia, dlatego można go podawać dziecku przez długi czas.

Ponadto noworodkowi można podać „Bobotik”, „Espumisan”.

Wreszcie można przepisać mikroclysters i czopki glicerynowe, ale tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach. Ich ciągłe używanie jest zabronione, w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że dziecko bez ich pomocy nie będzie mogło już iść do toalety.

Jakich niebezpieczeństw należy być świadomym?

Przede wszystkim mówimy o metodzie ludowej, o której mowa na początku artykułu - o umieszczeniu mydła w odbycie. Nie rób tego w żadnych okolicznościach! Mydło to aktywna zasada, która może powodować oparzenia błony śluzowej jelit.

Nie pobudzaj też swoich jelit wacikami. Błona śluzowa jelit jest bardzo delikatna (zwłaszcza u dziecka), a jeśli zostanie uszkodzona, to istniejące objawy zostaną uzupełnione bólem spowodowanym uszkodzeniem.

Uwaga! Dzieci karmione butelką częściej cierpią na zaparcia niż dzieci karmione piersią, dlatego problem należy rozwiązywać tylko wtedy, gdy rzeczywiście tak jest. Ale, co jest charakterystyczne, najpierw należy wyeliminować przyczynę zaparć, a dopiero potem można wykonać masaż, gimnastykę, zastosować ciepło. Leki powinny być używane jako ostatnie.

Jak uniknąć zaparć u niemowląt? Instrukcja krok po kroku

Aby zapobiec zaparciom u dziecka, musisz dostosować nie tylko jego dietę, ale także codzienną rutynę.

Krok 1. Najpierw dowiedz się, czy Twoje dziecko ma objawy zaparcia (zostały one opisane wcześniej). Dzieci z zaparciami cierpią z powodu dyskomfortu i bólu podczas wypróżnień.

Krok 2. Dowiedz się, czy zmieniła się częstotliwość wypróżnień. Tak, samo w sobie może nie być objawem zaparć, jednak nagłe zmiany w zwykłym harmonogramie mogą wskazywać na zaburzenia jelitowe.

Krok 3. Pozwól dziecku pić wystarczającą ilość płynów. Faktem jest, że z powodu odwodnienia zaparcia - jeśli już tam są - mogą się pogorszyć. Pożądane jest również zapewnienie dziecku komfortowej temperatury, aby zmniejszyć utratę wilgoci przez pot. Nie ubieraj go zbyt ciepło, spędzaj jak najmniej czasu na dworze w czasie upałów.

Krok 4. Jeśli Twoje dziecko jest karmione butelką, spróbuj użyć innej mieszanki. Ale przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian problem ten należy jeszcze omówić z pediatrą - udzieli on konkretnych zaleceń, biorąc pod uwagę objawy i historię medyczną.

Krok 5. Dostosuj dietę swojego dziecka. Niektóre pokarmy (takie jak gotowana marchewka, banany, płatki ryżowe) wywołują zaparcia, podczas gdy inne (morele, gruszki, suszone śliwki) im zapobiegają.

Krok 6. Jedną z możliwych przyczyn zaparć jest niska aktywność fizyczna. Jeśli dziecko nie umie jeszcze raczkować, weź jego nogi w dłoń i wykonuj okrężne ruchy, jakby jechał na rowerze. Baw się z dzieckiem, zachęcaj go do poruszania się i przewracania w każdy możliwy sposób.

Krok 7. Delikatnie masuj brzuch dziecka, aby złagodzić objawy zaparcia. Aby to zrobić, możesz nacisnąć palcami obszar znajdujący się trzy palce poniżej pępka.

Krok 8. Jeśli zaparcia są bardzo ciężkie i nie ustępują przez długi czas, koniecznie udaj się do lekarza. Faktem jest, że zaparcia mogą wskazywać na dość poważną chorobę.

Wideo - Zaparcie u niemowlęcia