Cukrzyca typu 2 - objawy, diagnoza, leczenie

Cukrzyca typu 2( DM 2) jest najczęstszym zaburzeniem metabolizmu węglowodanów. Hiperglikemia w tej chorobie występuje z powodu 2 czynników:

• zmniejszenie produkcji insuliny przez komórki beta trzustki;
• pogarsza wrażliwość tkanek na działanie tego hormonu.

Uważa się, że u pacjentów z nadwagą główną przyczyną cukrzycy jest oporność na insulinę.Ze względu na otyłość, komórki tracą receptory na insulinę i przestają reagować na jego obecność we krwi. Zmniejszenie czułości tkanek może być skompensowane przez długi czas przez zwiększoną produkcję hormonu. Ale kiedy pojemność rezerwy trzustki jest wyczerpana, cukrzyca nadal manifestuje się.

W mniejszej grupie pacjentów podstawowym zaburzeniem jest patologia wydzielania insuliny. Pacjenci ci zwykle mają normalną masę ciała. Opóźnienie insuliny jest przywiązane po pewnym czasie, w miarę postępu choroby.

Epidemiologia

Częstość występowania jest stale wzrastająca.Światowa Organizacja Zdrowia( WHO) przewiduje długoterminowy wzrost liczby osób z cukrzycą na świecie do 300-350 milionów w ciągu 15-25 lat. Wynika to z zmiany składu wieku ludności i stałej urbanizacji.

W krajach rozwiniętych obserwuje się krytyczne dane dotyczące rozprzestrzeniania się cukrzycy typu 2.Na północ od geograficznej szerokości geograficznej, tym więcej pacjentów z pogwałceniem metabolizmu węglowodanów.

ujawnia się narodowe osobliwości zachorowalności. Zatem częstość występowania wśród Indian Pima i Meksykanów jest szczególnie wysoka. W każdej populacji osoby starsze częściej chorują.Spośród wszystkich dorosłych, w 10% badań wykryto ukrytą lub jawną cukrzycę.U osób po 65 latach występowania objawów występuje u 20%.Po 75 latach obserwuje się poważne zwiększenie częstości występowania.

W ostatnich latach zauważono kolejny niebezpieczny trend - znaczne "odmłodzenie" wieku zachorowania na cukrzycę typu 2.Jeśli zanim choroba praktycznie nie spotkała się u osób poniżej 40 roku życia, teraz regularnie diagnozują przypadki zachorowań u nastolatków, a nawet dzieci.

U mężczyzn choroba cukrzyca typu 2 jest rzadsza niż u kobiet.

Czynniki etiologiczne

Kilka czynników etiologicznych odgrywa rolę w wyglądzie wyraźnego zaburzenia metabolicznego. Cukrzyca występuje z powodu: predyspozycji genetycznych

• ;
• zaburzeń rozwoju wewnątrzmacicznego;
• osób w podeszłym wieku;
• otyłość;Hipodynamia
• ;Zbyteczne zasilanie
• .

Niekorzystna dziedziczność

Udowodniono, że dziedziczność determinuje zachorowalność o 50-70%.Jeśli pacjent cierpi na cukrzycę typu 2, jeden z rodziców był chory, to szansa na ten sam problem sięga 1: 2.Ryzyko wystąpienia choroby u bliźniaków jednokanałowych wynosi 1: 9.

Cukrzyca jest określona przez kombinację różnych genów. Każdy z markerów zwiększa ryzyko zachorowania o 5-15%.Pacjenci mogą mieć bardzo różne kombinacje loci genetycznych związanych z cukrzycą typu 2.

Geny:

• , które określają syntezę i wydzielanie insuliny, wpływają na rozwój choroby;
• odpowiedzialny za wrażliwość tkanek na insulinę.

Wiadomo już, że 35-147% zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy z niekorzystnymi markerami genów:

• KCNJ11;
• ABCC8;
• TCF7L2;
• SLC30A8.

Wszystkie te loci są głównie odpowiedzialne za syntezę i wydzielanie insuliny.

Zaburzenia obwodowe

Okres wewnątrzmaciczny znajduje odzwierciedlenie w zdrowiu osoby przez całe życie. Wiadomo, że jeśli chłopiec urodził się z małą masą ciała, to szanse na uzyskanie 2 typów cukrzycy są dość wysokie. Jeśli masa urodzenia jest większa niż zwykle, prawdopodobieństwo naruszeń metabolizmu węglowodanów w wieku dorosłym rośnie.

Niska waga noworodka( do 2,3-2,8 kg) często wskazuje na niewystarczające odżywianie w okresie wewnątrzmacicznym. Czynnik ten wpływa na powstanie specjalnego "ekonomicznego" metabolizmu. Takie osoby początkowo mają wyższą oporność na insulinę.Z biegiem lat "ekonomiczny" metabolizm prowadzi do rozwoju otyłości, cukrzycy typu 2, miażdżycy tętnic i nadciśnienia tętniczego.

Nadwaga przy urodzeniu( powyżej 4,5 kg) wskazuje na naruszenie metabolizmu węglowodanów u matki. Takie kobiety przenoszą niekorzystne geny do swoich dzieci. Ryzyko cukrzycy typu 2 u dziecka wynosi do 50%( przez całe życie).

Otyłość

Na wiele sposobów proporcje wagi i ciała wpływają na rozwój cukrzycy typu 2.

Zwykła masa ciała określa się na podstawie wskaźnika masy ciała( BMI).

Zwykła masa ciała odpowiada indeksowi od 18,5 do 24,9 kg / m2.Jeśli BMI wynosi 25-29,9 kg / m2, porozmawiaj o nadmiarze ciała.

Następne 3 stopnia otyłości:

• 1 stopień( 30-34,9 kg / m2);
• 2 stopnie( 35-39,9 kg / m2);
• 3 stopnie( więcej niż 40 kg / m2).

BMI u mężczyzn może być stosowany z niewielkimi ograniczeniami. Nie można określić otyłości u osób starszych i sportowców o dużej masie tkanki mięśniowej. W przypadku tych kategorii pacjentów bardziej właściwe jest zastosowanie techniki obliczania odsetka tkanki tłuszczowej przy użyciu techniki kaliperometrycznej.

Po 30 latach wielu mężczyzn zyskuje nadwagę.Zazwyczaj przedstawiciele silniejszej płci zwracają mniej uwagi na zawartość kalorii w żywności, a nawet na sport. Tradycyjnie niewielki nadmiar wagi nie jest uważany za wadę u dorosłego mężczyzny.

Dla rozwoju cukrzycy, ciało odgrywa dużą rolę.Większość mężczyzn ma predyspozycje do otyłości brzusznej. W tej opcji tkanka tłuszczowa jest głównie osadzana w brzuchu. Jeśli człowiek ma talię większą niż 96 cm, rozpoznano otyłość brzuszną. Osoby z tym ciele mają ryzyko cukrzycy 20 razy wyższe niż średnia.

Niska aktywność fizyczna

Hipodynamika jest jedną z cech charakterystycznych miejskiego stylu życia. Mężczyźni są najczęściej zaangażowani w pracę umysłową.

Aktywność fizyczna jest niższa od wymaganej:

• z powodu braku czasu wolnego;
• sport o niskiej popularności;
• wysoka dostępność transportu publicznego i prywatnego.

Przeciętny rezydent wiejski potrzebuje 3500-4500 kilokalorów na dzień.To taka ilość energii, jaką człowiek spędza w wiosce w codziennej pracy. Dla mieszkańców miast potrzeba energii jest znacznie mniej. Zazwyczaj pracownik biurowy spędza 2000-3000 kilocalorów dziennie.

Aktywność fizyczna pomaga utrzymać normalny metabolizm. Wiadomo, że w ciągu 12 godzin po treningu zachowana zostaje zwiększona liczba receptorów na insulinę na błonach komórkowych. Tkanki zwiększają swoją wrażliwość na insulinę, ponieważ ich zapotrzebowanie na glukozę wzrasta.

Patogeneza cukrzycy typu 2

Zwykle insulina działa na większość tkanek ciała.

Na poziomie komórki:

• pobudza pobór glukozy;
• wzmacnia syntezę glikogenu;
• poprawia wychwytywanie aminokwasów;
• zwiększa syntezę DNA;
• wspiera transport jonowy;
• stymuluje syntezę białek i kwasów tłuszczowych;
• hamuje lipolizę;
• redukuje glukoneogenezę;
• hamuje apoptozę.

Oporność na insulinę i względny niedobór insuliny prowadzą głównie do wzrostu poziomu glikemii. To zaburzenie metaboliczne jest głównym objawem cukrzycy typu 2.Wysoki poziom glukozy we krwi prowadzi do przezwyciężenia progu nerkowego i glikozurii. Nadmierna diureza osmotyczna prowokuje odwodnienie.

Wszystkie tkanki w stanie cukrzycy typu 2 nie otrzymują odpowiedniej ilości energii. Deficyt jest częściowo zamknięty z powodu rozkładu białek i tłuszczów. Ale w ciele z tą formą choroby, co najmniej małe pozostałości wydzielania insuliny jest zawsze zachowywane. Nawet minimalny poziom hormonu jest w stanie powstrzymać syntezę ciał ketonowych( ketogenezę).Dlatego dla cukrzycy typu 2 ketoza nie jest charakterystyczna( dostarczanie energii organizmowi z powodu ciała ketonowego) i kwasicy metabolicznej( zakwaszenie organizmu spowodowane akumulacją kwasowych produktów w tkankach).

Jest to stosunkowo rzadkie przypadki śpiączki cukrzycowej o wysokim poziomie cukru w ​​typie 2.Zazwyczaj ten stan występuje z powodu silnego odwodnienia leków moczopędnych lub sercowo-naczyniowych( zawał serca, udar).

Częste konsekwencje cukrzycy są późnymi powikłaniami. Te uszkodzenia narządu są bezpośrednią konsekwencją przewlekłej hiperglikemii. Im dłuższy jest poziom cukru we krwi, tym masywniejsze jest uszkodzenie komórek.

W przypadku powikłań typu 2 można wykryć jednocześnie wykrycie choroby podstawowej. Wynika to z faktu, że taka cukrzyca często trwa przez długi czas. Bezobjawowy prąd komplikuje wczesną diagnozę.

Objawy choroby

Zwykle dwa przypadki cukrzycy u mężczyzn występują przypadkowo. Nieznaczne pogorszenie stanu zdrowia, które zwykle towarzyszy początkowi choroby, rzadko skłania pacjentów do konsultacji z lekarzem. Skargi zwykle występują z ciężką hiperglikemią.Cukrzyca

charakteryzuje się następującymi objawami: ciężki pragnienie

• ;
• suchość skóry;
• świąd skóry;
• suchość w ustach;
• obfite i częste oddawanie moczu.

W początkowej fazie choroby pacjenci mogą mieć spontaniczną hipoglikemię.Spadek poziomu cukru we krwi jest związany z hiperinsulinizmem.

Te epizody manifestują się:

• z ciężkim głodem;
• drżało w dłoniach;Szybki impuls
• ;Wzrost ciśnienia
• ;
• pocenie się.

Czasami pacjenci przez długi czas ignorują wszystkie objawy choroby. Szukanie lekarza może powodować powikłania.

Dla mężczyzn zaburzenia erekcji są jednym z najważniejszych powodów konsultacji z pracownikami służby zdrowia. Początkowo pacjent może powiązać spadek siły z przewlekłym stresem, wiekiem i innymi przyczynami. Po zbadaniu takich pacjentów można stwierdzić występowanie ciężkiej hiperglikemii i oporności na insulinę.

Objawy innych powikłań cukrzycy typu 2: zaburzenia widzenia

• ;
• zmniejszała czułość w palcach i palcach;
• poprzez pojawienie się nieleczających się pęknięć i wrzodów;
• przewlekłe infekcje.

Cukrzyca może być wykryta po raz pierwszy i hospitalizowana z powodu zawału serca lub udaru mózgu. Te warunki są konsekwencją zaburzeń metabolicznych. Powikłania mogą uniemożliwić wczesne rozpoznanie cukrzycy typu 2.

Diagnoza cukrzycy

Diagnoza cukrzycy typu 2 obejmuje przede wszystkim potwierdzenie hiperglikemii. W tym celu weź próbki cukru we krwi na pusty żołądek i 2 godziny po jedzeniu. W godzinach porannych glukoza powinna wynosić 3,3-5,5 mM / lw ciągu dnia - do 7,8 mM / l. Cukrzyca jest rozpoznawana w przypadku wykrycia hiperglikemii z 6,1 mM / L na czczo lub od 11,1 mM / l przez cały dzień.

Jeśli stężenie glukozy jest pośrednie, przeprowadza się doustny test tolerancji glukozy( "krzywa cukru").

pacjent powinien przyjść do kliniki na pusty żołądek. Najpierw podaje się pierwszy pomiar poziomu cukru we krwi. Następnie pozostawiono do picia słodką wodę( 75 g szkła glukozy w wodzie).Następnie w ciągu 2 godzin, pacjent jest w stanie spoczynku fizycznej( siedzenie).W tym czasie nie można pić, jeść ani palić, ani brać narkotyków. Następnie mierzy się ponownie poziom cukru we krwi.

Gdy wyniki badań mogą być diagnozowane: norma

• ;Cukrzyca
• ;Upośledzenie tolerancji glukozy
• ;
• hiperglikemii na czczo.

dwa ostatnie stan określany jako przedcukrzycowym.15% pacjentów z upośledzoną tolerancją glukozy cukrzycę w ciągu roku. Tabela

1 - cukrzyca Kryteria diagnostyczne i inne zaburzenia metabolizmu węglowodanów( WHO, 1999).

Aby zdiagnozować hiperglikemii są coraz częściej wykorzystywane w analizie hemoglobiny glikowanej w ostatnich latach. Ten wskaźnik pokazuje średni poziom glikemii w ciągu ostatnich 3-4 miesięcy. Zwykle glikowana hemoglobina wynosi 4-6%.Gdy objawem cukrzycy, parametr ten jest zwiększona do 6,5%( minimum).

dodatkowe badania przeprowadzone w celu potwierdzenia oporności na insulinę i względnym niedoborem insuliny. Konieczne jest zbadanie insuliny we krwi, peptyd C, krew i mocz na ketony. Czasami różnicowej diagnozy pacjenta z cukrzycą typu 1 przejścia zalecane specyficzne przeciwciała( do GAD, etc.)

typu 2, choroby charakteryzującej:

• wysokich i normalnych poziomów insuliny;Wysoki lub normalny poziom peptydu C-
• ;
• niski poziom lub brak ketonowych w moczu i we krwi;
• brak wysokiego miana przeciwciał.

oblicza również wskaźniki oporności na insulinę( HOMA i CARO).Wzrost wartości HOMA więcej niż 2,7 wskazują na wzrost odporności na insulinę.CARO Jeśli indeks jest mniejsze niż 0,33, to pośrednio potwierdza niską wrażliwość tkanki na hormon beta-komórek.

Leczenie cukrzycy typu 2

W leczeniu cukrzycy typu 2 u mężczyzn z diety, ćwiczeń, agent specjalny tabletek i preparatów insulinowych.

dieta odpowiada 9 tabeli Pevzner. Dieta z tłuszczów zwierzęcych i węglowodanów prostych( patrz. Fig. 1) powinna zostać zmniejszona. Pożądane jest moc do organizowania regularnych, małych posiłków.

Fig.1 - Zasady zaleceń dietetycznych w cukrzycy 2.

człowiek musi wiedzieć o ich zapotrzebowania na energię w ciągu dnia i uwzględniać kaloryczność pożywienia. Nie przegrzać.Szczególnie ważne jest ograniczenie ilości jedzenia w godzinach wieczornych.

Aktywność fizyczna jest wybrany zgodnie z wiekiem i chorobami pokrewnymi.

Tabela 2 - Aktywność fizyczna w leczeniu cukrzycy 2.

zaczyna natychmiastJak diagnozować cukrzycę.Po pierwsze, zwykle stosuje się jeden lek lub kombinację tabletek. Jeśli to nie wystarczy, insulina jest dodawana do leczenia.

U pacjentów z cukrzycą typu 2 jest zalecany z tego samego roztworu insuliny, jak dla typu 1 pacjenta. Terapia różnice:

• czasami trzeba tylko podstawową insulinę;
• nie ma oczywistego zapotrzebowania na terapię pompą;
• dawki insuliny są dość duże;
• dobry efekt daje mieszane preparaty.

Czytaj więcej „insuliny w leczeniu cukrzycy.”

Tabela 3 - problem terapeutyczny w cukrzycy 1 i 2 typu.

Leczenie cukrzycy typu 2 przeprowadza endokrynolog. Wszyscy pacjenci powinni znajdować się w dokumentacji lekarskiej. Pełne badanie jest wymagane raz do roku. Leczenie szpitalne - wg wskazań.

Lekarz-endokrynolog Tsvetkova IG

Zalecany do oglądania: