Perforowany wrzód dwunastnicy: objawy, rozpoznanie, leczenie perforacji

Choroba taka jak perforowany wrzód może rozwinąć się w każdym wieku, na tle stresujących wydarzeń i nieprzestrzegania zaleceń dotyczących zasad żywieniowych.

Według statystyk perforacja w przewodzie pokarmowym występuje częściej w młodym wieku, au osób starszych w większości przypadków choroba dotyka tkanki żołądka.

Etiologia

Perforowany wrzód dwunastnicy pod względem cech morfologicznych nie różni się znacząco od wrzodu żołądka. Zewnętrznie wyrażony jako otwór przelotowy w ścianach naczynia.

Mówiąc o przyczynach pojawienia się perforacji, istnieje kilka podstawowych czynników wyzwalających:

• Dostępność wrzody żołądka historia;
• nieżyt żołądka, zapalenie żołądka i dwunastnicy;
• brak równowagi kwasowo-zasadowej.

Przejadanie się, kontrolowana aktywność fizyczna, złe nawyki (alkoholizm, palenie papierosów) mogą powodować chorobę wrzodową w początkowej części jelita cienkiego. Nierzadko ogniska perforacji można zaobserwować u osób cierpiących na zaburzenia odżywiania, będące konsekwencją powikłania bulimii lub aplotriofagii.

Nierzadko w połączeniu z takimi chorobami przewodu pokarmowego obserwuje się perforowany wrzód dwunastnicy przewodu pokarmowego, takie jak kamica żółciowa, zapalenie wyrostka robaczkowego lub zapalenie pęcherzyka żółciowego lub nacieki bakteriami Helicobacter Pylori.

Klasyfikacja

Typologia tej choroby obejmuje dystrybucję według głównych punktów, które znajdują odzwierciedlenie w obrazie klinicznym:

• Ze względu na wystąpienie - odkrycie przewlekłego wrzodu, zaostrzenie choroby wrzodowej na tle zaburzeń hormonalnych lub stanu psychicznego pacjenta.
• Według lokalizacji - w różnych częściach żołądka, w częściach dwunastnicy.
• Według rodzaju przeszkody - typowe owrzodzenie bezpośrednio do jamy brzusznej, nietypowe z perforacją w sieci, w połączeniu z krwawieniem w przewodzie pokarmowym.
• Według stopnia rozwoju procesu zapalnego - z naruszeniem reakcji chemicznych, z naruszeniem tła bakteriologicznego, zapaleniem otrzewnej z wyraźnym ropnym wydzielaniem.

Zgodnie z obecną klasyfikacją istnieje kilka głównych okresów rozwoju i przebiegu zapalenia otrzewnej. Każdy z nich ma pewne różnice w procesie przepływu. Faza wstrząsu brzusznego, obserwowana w fazie chemicznej zapalenia otrzewnej, trwa około 6 godzin, następna etap (bakteryjny) do 12, faza z rozprzestrzenianiem się treści ropnej następuje w następnej połowie dni.

Objawy

Zgodnie z okresem rozwoju perforacji rozwijają się objawy patologii. Pierwszymi objawami perforowanego owrzodzenia są ostre bolesne odczucia w okolicy nadbrzusza, po których rozprzestrzeniają się na górną część brzucha. Przy perforacji żołądka ból może promieniować do barku lub obojczyka. W przypadku dwunastnicy ból jest podawany w okolicy miednicy. Jeśli pęknięcie tkanki nastąpi przy pełnym żołądku, pojawiają się wymioty z możliwymi plamami krwi lub żółci.

Główne objawy patologii obejmują również wygląd pacjenta. Wyróżnia się bladością skóry, zapadniętymi gałkami ocznymi i szybkim płytkim oddechem. Podczas wykonywania odczytów rejestrowany jest stan początkowej bradykardii, puls spada do 55 uderzeń, a ciśnienie krwi spada.

W badaniu zewnętrznym odczuwa się napięcie mięśni brzucha, nie obserwuje się udziału brzucha w procesie oddechowym (u pacjentów w młodym i średnim wieku). W wyniku pojawienia się wolnych gazów w jamie brzusznej badanie dotykowe wątroby staje się niemożliwe.

Wraz z początkiem drugiego okresu można stwierdzić fałszywą normalizację stanu pacjenta: bladość znika, ciśnienie krwi, tętno i oddychanie są wyrównane. Dzięki temu język zmienia swój stan - pojawia się uczucie suchości i sztywności.

Podczas badania wewnętrznego (palpacja odbytu) można zauważyć zwis jednej ze ścian odbytnicy, po jej zakończeniu pojawia się ostry ból.

Trzeci etap charakteryzuje się szybkim pogorszeniem ogólnego stanu pacjenta. Zaczynają się wymioty, następuje odwodnienie błon śluzowych, temperatura wzrasta, stopniowo spada, na języku pojawia się sucha płytka, brzuch puchnie, przy badaniu palpacyjnym można wyczuć płyn w jamie brzusznej wgłębienie.

Przy nietypowej formie perforacji w okolicy pępka lub klatki piersiowej pojawia się odma podskórna.

W przypadku perforacji w sieci i jej odcinkach rozpoczyna się proces zapalny, który objawia się umiarkowanym bólem, a napięcie w jamie brzusznej praktycznie nie jest odczuwane podczas badania palpacyjnego.

Objawy kliniczne

Perforowany wrzód dwunastnicy charakteryzuje się raczej polimorficznym obrazem klinicznym. Manifestacja patologii odbywa się głównie w sposób indywidualny i zależy od takich czynników jak wiek, współistniejące problemy zdrowotne, standard życia i stan psychoemocjonalny pacjenta.

Na początku procesu patologicznego wszystkie objawy pojawiają się ostro i z reguły są już związane istniejące zaburzenia czynnościowe układu żołądkowo-dwunastniczego tzw. przedwrzodowe stan. Jest konwencjonalnie podzielony na 2 typy - funkcjonalna niewydolność przewodu żołądkowo-jelitowego i przewlekłe patologie tworzące erozję (zapalenie żołądka, zapalenie dwunastnicy).

Głównym opisem obrazu klinicznego choroby wrzodowej jest ból, który może ustępować, przechodzić w okres utajony, a następnie powracać sezonowo.

W praktyce rozróżnia się kilka rodzajów bólu wrzodowego - późny i głodny, o różnym nasileniu i czasie trwania manifestacji. Na obecność owrzodzenia wskazują również częste napady zgagi, odbijania, dyskomfortu po jedzeniu i wymiotów. 50% pacjentów ma problemy z wypróżnianiem.

Diagnostyka

Głównym źródłem informacji w procesie określania tej patologii jest sam pacjent, od pierwszego etapu diagnozy przede wszystkim pacjent jest przesłuchiwany, po czym przypisuje mu się wszystkie niezbędne metody zgodnie z istniejącymi objawami Ankieta.

Znaczenie rozmowy z pacjentem polega na tym, że perforowany wrzód, zgodnie z jego objawami, jest praktyczny identyczne z objawami ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego, z wyjątkiem wcześniejszych głównych objawów zjawiska. Należą do nich: gorączka, nudności, dreszcze.

Jeśli chodzi o metody diagnostyczne, lekarz decyduje o kierunku niektórych zabiegów, po badaniu zewnętrznym i badaniu palpacyjnym brzucha.

Badanie RTG ujawnia obecność wolnego gazu w jamie brzusznej, co stanowi bezpośrednią podstawę do rozpoznania perforacji narządu przewodu pokarmowego.

Jeśli wyniki prześwietlenia są kontrowersyjne, zaleca się badanie endoskopowe. W rzeczywistości nawet przygotowanie do fibrogastroskopii może dać dokładną diagnozę, ponieważ gdy powietrze zostanie wpompowane do narządu, który uległ perforacji, pacjent odczuje ostry ból.

USG jamy brzusznej służy do określenia obecności płynnej zawartości.

Jeżeli wszystkie powyższe metody nie umożliwiły dokładnego ustalenia diagnozy lub określenia lokalizacji procesu patogennego, wykonuje się laparoskopię.

Perforacja wrzodu dwunastnicy: leczenie i profilaktyka

Perforacja wrzodu sugeruje pilną hospitalizację pacjenta. Jeśli zostaną zidentyfikowane wszystkie podstawy do wyleczenia diagnozy, dalsze działania lekarzy całkowicie zależą od stanu pacjenta.

Jeśli pacjent znajduje się w poważnym stanie fizycznym i emocjonalnym (ostry ból, wstrząs), podaje się mu zakraplacze z kompleksem leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Jednocześnie nie stosuje się silnych leków przeciwpsychotycznych, aby nie zamazać obrazu klinicznego i nie dezorientować operującego chirurga w przyszłości.

Po rejestracji pacjenta w szpitalu chirurgicznym przeprowadza się szereg badań mających na celu: rejestracja wskaźników stanu pacjenta w celu wykluczenia powikłań podczas operacji ingerencja.

Potwierdzone rozpoznanie perforacji wrzodu dwunastnicy, niezależnie od stanu pacjenta, jest bezpośrednie i bez wyjątkowych wskazań do operacji. Terapia zachowawcza w tym przypadku jest nieskuteczna i niesie ryzyko śmierci.

Operacja perforacji dwunastnicy odbywa się w kilku etapach:

• Szkolenie - polega na zaaspirowaniu treści żołądka poprzez wprowadzenie sondy do przełyku, cewnikowaniu pęcherza moczowego oraz zabiegach higienicznych z antyseptykiem pola operacyjnego.
• Znieczulenie - operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym. Znieczulenie miejscowe jest możliwe, ale stosuje się je w rzadkich przypadkach, gdy pacjent ma bezpośrednie przeciwwskazanie do znieczulenia ogólnego.
• Bezpośrednią interwencję przeprowadza się metodą górnej środkowej laparotomii. O lokalizacji otworu w tkankach decyduje charakterystyczny syk powietrza, chirurg unosi żołądek w kierunku wychodzących strumieni i szuka przebarwionych obszarów przejawów. W rzadkich przypadkach może ujawnić się otwarcie nie jednego, ale dwóch wrzodów. Chirurg usuwa ropę i płucze ranę, po czym eliminuje główny proces patologiczny, czyli zszywa miejsce perforacji. Następnie dezynfekuje dotknięty obszar i dostępne obszary jamy brzusznej.

Komplikacje

W okresie pooperacyjnym rzadko, ale występują powikłania takie jak zapalenie otrzewnej czy pooperacyjne zapalenie płuc. Przyczyną takich zjawisk jest spóźniona wizyta u lekarza lub początkowo błędnie zdiagnozowana lub podeszły wiek pacjenta.

Do tej pory statystyki pokazują, że powikłania zakończone zgonem w przypadku perforacji owrzodzenia stanowią nie więcej niż 5% wszystkich zgłoszonych wizyt w klinice.

Prognoza

Perforacja wrzodu dwunastnicy jest przejawem przewlekłych patologii przewodu pokarmowego, odpowiednio w w większości przypadków lekarze nie ryzykują wydawania zbyt pozytywnych prognoz, ze względu na ryzyko powtórzenia perforacja.

Jeśli po usunięciu ogniska stosuje się wskazaną dietę, prawdopodobieństwo powtórnej perforacji pozostaje na 15-20%. Dlatego pacjenci muszą co sześć miesięcy poddawać się kompleksowemu badaniu, aby lekarz mógł skorygować listę stosowanych leków i zasady żywienia.

Profilaktyka

Aby uniknąć perforacji żołądka lub dwunastnicy, jeśli masz w przeszłości nieprawidłowości żołądkowo-refluksowe, możesz postępować zgodnie z podstawowymi zasadami: poprawnie jeść, monitorować stan równowagi kwasowo-zasadowej, mieć normalną codzienną rutynę i regularnie przyjmować leki przepisywane przez lekarzy, którzy leczą już istniejące choroba.

Ważne jest, aby osoby zagrożone zdały sobie sprawę, że przy pierwszych oznakach powikłań wrzodziejących choroba, musisz spieszyć się do lekarza, terminowa wizyta u chirurga bez przesady może cię uratować życie.