Ćwiczenia terapeutyczne z obturacyjnym zapaleniem oskrzeli

Obturacyjne zapalenie oskrzeli jest jedną z odmian ostrego zapalenia oskrzeli. Takie zapalenie oskrzeli jest najczęściej spowodowane wirusem paragrypy, rinowirusami, wirusem syncytialnym układu oddechowego, adenowirusami. Nieco rzadziej może to być spowodowane zapaleniem płuc mycoplasma, wirusem grypy, stowarzyszeniami wirusowo-bakteryjnymi. Głównym objawem tej choroby jest niedrożność dróg oddechowych( zwężenie śluzu oskrzelików).Obstrukcja rozwija się co do zasady pod wpływem ARVI.Leczenie tej choroby może obejmować różne dodatkowe metody, z których jednym jest gimnastyka terapeutyczna w obturacyjnym zapaleniu oskrzeli.

W celu ewakuacji funkcji oskrzelików stosuje się ćwiczenia drenażowe. Poniżej znajdują się niektóre z nich, których istotą jest zmniejszona do silnego skurczu klatki piersiowej, służą do oczyszczenia oskrzeli ze śluzu. Wykonaj każde ćwiczenie powinno trwać około dziesięciu do piętnastu sekund i rozpocząć ruch dokładnie w okresie między wdychaniem a wydychaniem.

• Początkowe położenie leży na plecach.„Time” hip należy pociągnąć mocno do klatki piersiowej, ramion owinięty wokół dolnej części nogi, na „dwa” huśtawka potężny wydech licząc na „siedem”( goleń nadal trzeba nacisnąć pierś).Do „osiem” powrócił do swojego pierwotnego położenia, jak najwięcej oddechu przeponowego wybrzuszenia brzuch i stłumionych brzucha siły kaszel.
• Początkowe położenie stoi, nogi są usytuowane na szerokości ramion. Ręce powinny być wygięte w kolanka pod kątem 90 stopni, przedramion szczelnie pokrywa dolne żebra i przepony, pędzel, dociskane do boków. Na „jeden” głębokim pochylić się do przodu, zaokrąglenia plecy, przedramiona, lekko skulona, ​​resztę na biodrach( głowicę na poziomie kolan, a wzrok skierowany w dół i do tyłu).Na „dwa” zrobić potężny oddech, nadal liczą się do „Siedem”, gałek, brzuch nadmuchać oddechu przeponowego, głęboki kaszel, a następnie powtórz oddech i kaszel dwukrotnie. W "ósmej" powracają do IV, podczas gdy żołądek jest wysunięty na membranowe natchnienie.

Jeżeli odzyskanie drożność oskrzeli zostanie przywrócone w całości i jest przeszkoda, trudności w oddychaniu, a następnie zastosować dźwiękowe gimnastyka lecznicza z dodatkiem nad ćwiczeniami oddechowymi czasowych. Wszystkie dźwięki muszą być wymawiane cicho lub szeptem, spokojnie i bez napięcia. Ważne jest przestrzeganie zasady: oddychanie przez nos - pauza jednej do trzech sekund - silne wydechy przez usta - pauza.

Wydech, gdy dźwięki są wymawiane, powinny złagodzić kaszel. Uspokajająco na struny głosowe mają również świszczący oddech i odgłosy sykiem( „S”, „sh-sh-sh”), który powinien być wymawiany jako szept z otwartymi ustami.

celu wzmocnienia dźwięku oddech czy ćwiczenia gimnastyczne należy przeprowadzić w następującej kolejności: mała przerwa, dźwięk oddech „P-F-F„(ten nazywany jest oczyszczanie wydechu).Wydech powinien wykonać spokojnie i powoli, bez wysiłku, przez jego usta, składane rurki( przed i po wydechu zębami).Po tym następuje głębsze oddech, przynosząc ulgę pacjentowi. Następnie następuje pauza, a następnie wydychanie przez nos( usta są zamykane przedłużoną reprodukcją dźwięku "mmmm").Takie działania przyczyniają się do jednolitego opuszczenia, a następnie gładkiej rozbudowy klatki piersiowej.Ćwiczenia wykonywane są w pozycji siedzącej, z lekkim nachyleniem tułowia do przodu. Szczotki umieszcza się na kolanach dłonią w dół, a cała stopa stopy powinna spoczywać na podłodze.

Po tym, trzeba dodać dwa nowe ćwiczenia dźwięku: dźwięk „p”, który jest jednym z głównym dźwiękiem w siłowni( wymawiane obturacyjne zapalenie oskrzeli to cicho i łagodnie, jak podwójne „p-p„).

pomocą kombinacji spółgłosek i samogłosek powoduje wahania Wiązki przechodzą następnie Oscylacje oskrzeli, tchawicy, piersi. Takie wibracje zapewniają rozluźnienie mięśni oskrzeli, a plwocina jest lepsza.

Jedną z ważnych form gimnastyk terapeutycznych w tej chorobie jest dawkowanie chodu. Dawkę takiego chodu należy stopniowo zwiększać, co oznacza, że ​​trasy muszą mieć różną złożoność i długość.Dr przypisanie chodu pacjenta, musi określić szybkość układu oddechowego( na płaskiej powierzchni, po schodach) TEMPO chodzenia i droga ze względu na późniejszy wzrost obciążenia.