Oorzaken en stadia van myocardinfarct

Myocardinfarct is de necrose van een specifiek gebied van de hartspier die optreedt wanneer de bloedstroom verstoord raakt in de slagaders. Het verwijst naar de acute vorm van coronaire hartziekte, gekenmerkt door een verstoring van de toevoer van bloed, voedingsstoffen en zuurstof. De dode weefselplaats op de hartspier heet de infarct zone. De ziekte ontwikkelt meestal in het linker gedeelte, of in de regio van het verdeelde hartpartitie.

Oorzaken van myocardinfarct.

Factoren die het optreden van een myocardinfarct te beïnvloeden, onder meer schending van de bloedstroom in de kransslagaders, atherosclerose, leeftijd, hypertensie, obesitas, roken en een sedentaire levensstijl.

Bij arteriosclerose vormen arteriën gebieden waarop een deel van de wand afbreekt, waardoor de stenose of trombose van de coronaire vaten wordt veroorzaakt. Het is hij die de belangrijkste oorzaak van hartaanval is en verwijst naar een onafhankelijke nosologische vorm. Een uitgesproken atherosclerose wordt gedetecteerd bij 95% van de sterfgevallen van myocardinfarct. Het heeft invloed op de meeste( 80% - 85% van de gevallen) van de kransslagaders. In sommige gevallen is de oorzaak van de ziekte ook steeds neateroskleraticheskoe arterieel vaatlijden, en dus bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van andere hart- en vaatziekten.

Een andere reden om een ​​hartaanval te ontwikkelen is leeftijd, omdat het risico op atherosclerose na vijftig jaar toeneemt. Daarnaast versnelt arteriële hypertensie de ontwikkeling en heeft de hartmuur nadelig gevolgen.

Roken kan toegeschreven worden aan een van de meest voorkomende oorzaken van een infarct. Dit komt doordat de coronaire vaten van het hart verkleind zijn en tegelijkertijd de toevoer van de hartspier door bloed wordt verminderd.

Sedentaire levensstijl is vaak de oorzaak van obesitas, namelijk mensen met overmatig gewicht lopen meestal het risico op het ontwikkelen van myocardinfarct. Obesitas versnelt de ontwikkeling van atherosclerose, evenals diabetes en hypertensie. Dit leidt tot een inferieure bloedtoevoer naar het hart en schade aan de muren en muren van de veneuze slagaders. Dit toont aan dat myocardinfarct de meest voorkomende ziekte bij ouderen en overgewicht is.

Stadiums van myocardinfarct.

Myocardinfarct ontwikkelt zich in vier fasen.

Het stadium van de schade is de eerste onder de vier. Meestal duurt het enkele uren, en het kan tot drie dagen duren. Gedurende deze periode is er sprake van transmurale schade aan de spiervezels, die optreden als gevolg van acute bloedsomloopstoornissen. In het algemeen wordt in dit stadium transmurale of niet-transmurale necrose gevormd in het centrum van de transmurale laesiezone. Dit alles kan worden gedetecteerd met behulp van een elektrocardiogram. Als het resultaat van de ECG blijkt dat de abnormale tand Q afwezig is, dan is necrose nog niet gevormd. In het geval van vorming van necrose vormt de Q-golf geleidelijk, wat in de conclusie van de ECG zichtbaar wordt. Vaak voorkomt deze prong binnen twee dagen na de ontwikkeling van myocardinfarct. Maar het is mogelijk dat het in zes dagen kan worden gevormd. Pathologische Q

tand bestaat uit QR( waarin R de tand Q), Qr( netransmuralny infarct) en QS( transmuraal infarct).

Overschrijding van de ST-segmentcontour van 4 mm in een van de twaalf takken geeft een serieuze voorspelling dat de persoon binnenkort een hartaanval zal ondergaan.

De volgende fase van myocardinfarct is de acute fase. Het duurt twee tot drie weken en kan binnen enkele uren na de ziekte optreden. Gedurende deze periode wordt het beschadigde gebied verminderd door nekrose of herstel van een deel van de spiervezels. Wanneer de schade wordt hersteld, wordt het geleidelijk aan ischemie.

Als u in dit stadium naar de ECG kijkt, ziet u direct hoe het ST-segment naar het isoline wordt verminderd, omdat het schadegebied geleidelijk afneemt. Ook bij sommige patiënten kan men een stijging zien in het segment, dat gedurende meer dan drie weken blijft. Dit komt vaak voor bij anterior infarct. Met een achterliggende wandinfarct blijft de stijging van het segment gedurende twee weken of langer. Daarnaast kan de acute fase niet worden vermeden en de vorming van necrose, waarin de tand Q verschijnt.

In het derde subacute stadium gaan een deel van de spiervezels die diepe verwondingen hebben gekregen in nekrose, en de rest, die kleine verwondingen hebben ontvangen, passeren in ischemie. Het is tijdens deze periode mogelijk om het komende infarct te beoordelen, aangezien de beschadigde zone verdwijnt en het necrosisgebied stabiliseert.

Het subacute stadium is verdeeld in twee fasen. Tijdens het passeren van de eerste fase of de eerste subacute fase worden een gedeelte van de spiervezels in de schadezone hersteld, waarna ze doorgaan naar de ischemische toestand. In de tweede fase van het stadium begint het ischemische gebied te dalen. Dit komt doordat spiervezels in de ischemiezone geleidelijk worden hersteld.

Het subacute stadium van myocardinfarct kan ongeveer drie maanden duren, en in ingewikkelde gevallen tot een jaar. Zoals in het acute stadium heeft de subacute ook nekrose door de registratie van de pathologische Q-golf.

Het litteken is de laatste fase van myocardinfarct. Dit is het laatste stadium, dat duurt voor meerdere jaren en door het hele leven. In plaats van de gevormde necrose wordt een litteken gevormd op het weefsel, dat aangrenzende gezonde gebieden straalt. Daarnaast is er een gelijktijdige hypertrofie van beschadigde spiervezels. De pathologische Q kan verdwijnen, en de ECG laat geen tekenen van myocardinfarct zien.

Tot op heden zijn de oorzaken en fasen van het myocardinfarct volledig door medicijnen bestudeerd. Daarom zal een tijdige beroep op een specialist helpen om ernstige gezondheidsproblemen te vermijden. Daarnaast vergeet je niet van een gezonde levensstijl en goede voeding.